Gek van mezelf

Soms heb je van die dagen...nou vandaag had ik zon mega dag!!! Zat er even he-le-maal door heen! En door de nodige emoties word het er niet makkelijker op, mijn god hey...Ik weet dat het me niks helpt door te gaan denken hoeveel week ik nog wel niet binnen zit, en dat het allemaal niet eerlijk is, dat ik nu zou moeten genieten, blablabla. Maar soms, heel soms, zoals vandaag kan ik het allemaal niet meer opbrengen. Niks is dan goed, alles teveel en ergste is nog dat ik zelf niet weet wat ik met mezelf aan moet. Zo dus ook vandaag, me schatje was vanmiddag vrij en had me daar ook erg op verheugd maar dat pakte dus anders uit. Middag vloog voorbij, ja, ja,door mijn gezeur vooral, en ach mijn arme lieverd heeft het dan wel te verduren hoor. Hij doet zo zijn best en heeft bergen geduld , maar ook voor hem is het zo nu en dan te veel. Na een aantal uren mega koppig zijn en hoop tranen later kom ik weer beetje tot het besef dat ik het mezelf zo toch erg moeilijk maak. En kom er maar wéér eens tot de ontdekking hoe frustrerend koppigheid kan zijn, ggrrr. Na een goed gesprek kom ik dan weer beetje tot mijzelf en , gelukkig maar, moest ik daarna naar zw. cursus. Dat is dan ook mijn enig weekelijks uitje, en moet zeggen dat dat maar goed is want heeft me goed gedaan. Kortom, wat hebben we geleerd?? ---> Af en toe een beetje toegeven is echt niet erg en maak het jezelf niet moeilijker dan het al is. (oh wat klikt dat wijs, en nu dan ook toepassen,Cynt!).

461 x gelezen, 0

reacties (0)



  • moos

    Tja, hormonen hè...wat moet je d'r mee..hihi! Ze maken alles alleen maar moeilijk en ingewikkeld, maar aan de andere kant kan je ook niet zonder ze. Zo had ik 't op vakantie. Stond er nog een laadje open in de caravan en ik zag 't niet. Ros er vol tegenaan met mijn been en daar kwamen de tranen. Naar aanleiding van zoiets onbenulligs eigenlijk, want echt pijn deed het niet. Maar op zo'n moment heb je gewoon medelijden met jezelf en komt alles eruit. Ik schaamde me kapot tegenover mijn man, maar ja....hormonen hè. Dus die schat begreep het wel gelukkig. Ach ja, nog even....